نوشته شده توسط : حكيمه رزمي



:: بازدید از این مطلب : 76
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 19 فروردين 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : حكيمه رزمي



:: بازدید از این مطلب : 85
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : جمعه 11 اسفند 1396 | نظرات ()
نوشته شده توسط : حكيمه رزمي
کودک خود را به صدا سازی تشویق کنید : کودکتان را تشویق کنید تا صداهایی شبیه به “ما” ، “دا” و “با” را بگوید. کودک را مقابلتان بنشانید یا او را طوری بنشانید که صورتش مقایل صورت شما باشد. شروع کنید به تولید زنجیره های آوایی نظیر ما ما ما ما ما و یا دا دا دا ، در صورتیکه ان زنجیره آوایی و یا چیزی شبیه به ان زنجیره آوایی را تولید کرد او را تشویق کنید . از طریق ارائه بازخوردهای مناسب به زود حرف زدن نوزاد تان کمک کنید: از طریق حفظ تماس چشمی ( زمانهایی که اوا سازی یا صدا سازی می کند به چشمان او نگاه کنید ). پاسخهای کلامی ، تقلید صداسازیهای کودک و استفاده از آهنگ کلامی .. گفتار کودکتان را تقویت کنید. خنده ها و حالات چهره نوزادتان را تقلید کنید: در مقابل کودک بنشید و سعی کنید هر کاری که او کرد شما نیز تقلید کنید. اگر کودتان خندید شما نیز بخندید . آموزش حرف زدن به نوزاد به کودکتان یاد دهید تا حرکات شما را تقلید کند. همانطور که گفتیم حرف زدن نوزاد از طریق تقلید صداهایی که می شنود به وقوع می پیوندد. بنابراین یادگیری مهارت تقلید کردن یک مهارت ضروری برای آموزش حرف زدن به کودک می باشد. مقابل کودک بنشینید دست بزنید و از او بخواهید که دست بزند. دستهایتان را به سمت او دراز کنید و از او بخواهید دستهایش را به طرف شما دراز کند و یا دستهای شما را بگیرد. همچنین می توانید تقلید حرکاتی نظیر : بالا بردن دستها ، بوسه فرستادن ، بازی با انگشتان و… را به یاد دهید. در موقعیتهای مختلف با نوزاداتان صحبت کنید. در موقعیت های مختلف مانند حمام ، لباس پوشیدن ، غذا خوردن با کودکتان صحبت کنید. در مورد کارهایی که انجام می دهید ، کارهایی که می خواهید انجام بدهید و یا انجام دادید با او صحبت کنید.( کجا می خواهید بروید ، چه کسی را دیدید..). فراموش نکنید برای حرف زدن نوزاد ، محیط کودک باید غنی از واژگان باشد. در حین حرف زدن از ژست ها استفاده کنید. از ژست ها برای انتقال معانی واژگان کمک بگیرید. مثلا هنگام خداحافظی در حالی که می گویید “بای بای ” دستانتان را نیز به نشانه خداحافظی تکان بدهید. و یا وقتی بدنبال شی ای هستید و ان را ندید علاوه برگفتن “نیست” با دستان نیز ژست مربوطه را نشان دهی

:: بازدید از این مطلب : 74
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 21 بهمن 1396 | نظرات ()
نوشته شده توسط : حكيمه رزمي
بسیار مهم است که بدانیم برای این که بچه ها زودتر حرف بزنند باید با آن ها بیشتر حرف بزنیم. در واقع هرچه اطلاعات گفتاری و زبانی بیشتری به آن ها بدهیم محرک های بیشتری به مغز آن ها داده ایم. توصیه اکید ما این است که مادران هر قدر می توانند با بچه ها حرف بزنند حتی در دوران نوزادی، متاسفانه بسیاری از مادران فکر می کنند نوزاد چیزی نمی فهمد پس حرف زدن با او بیهوده است در صورتی که او با شنیدن حرف ها قادر به حرف زدن می شود. بنابراین حرف زدن با کودک و ارائه محرک های کلامی مانند نوار و قصه های کودکان می تواند در توانایی گفتاری کودکان موثر باشد.وی ادامه می دهد از آن جا که سیستم شنوایی کودک از دوران جنینی کامل است و مادر می تواند با دادن محرک های صوتی نوزاد را آماده کند مادران باردار باید از استرس های طولانی خودداری کنند زیرا ممکن است به ابتلای کودک به اختلال یادگیری منجر شود. از طرفی نقش تغذیه نیز بسیار مهم است. همچنین خواندن کتاب های شعر به خاطر آهنگین بودن آن ها بسیار موثر است. مادر در واقع اولین معلم کودک است و می تواند با خواندن شعر توانایی کلامی و گفتاری کودک را افزایش دهد. قافیه شعر در واقع تشخیص صداهای مشابه برای کودک را فراهم می کند. شعر خواندن باعث می شود گوش کودک به قافیه عادت کند و زیربنای یادگیری خواندن و نوشتن از همین جا گذاشته می شود. آگاهی واج شناسی باعث می شود کودک بتواند کلمات را به صداهای تشکیل دهنده آن بشکند. ناتوانی کودک در این حوزه باعث اختلال خواندن و نوشتن او در مدرسه می شود. بنابراین نقش مادر از این رو بسیار استثنایی است زیرا مادری که برای کودکش لالایی می خواند در واقع زیربنای توانایی گفتاری و کلامی او را می گذارد.

:: بازدید از این مطلب : 75
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 21 بهمن 1396 | نظرات ()
نوشته شده توسط : حكيمه رزمي



:: بازدید از این مطلب : 144
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 3 بهمن 1396 | نظرات ()
نوشته شده توسط : حكيمه رزمي



:: بازدید از این مطلب : 144
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 22 مهر 1396 | نظرات ()
نوشته شده توسط : حكيمه رزمي
علل ناشنوایی زیر پنج سال غالبا ارثی و مادرزادی است به گزارش آکاایران یک متخصص گوش،حلق و بینی: مصرف دارو و ابتلا به عفونت در دوران بارداری باعث بروز ناشنوایی می شود مصرف حتی ساده ترین داروها در دوران بارداری ممنوع است. یک جراح و متخصص گوش، حلق و بینی با اشاره به شیوع یک درصدی ناشنوایی و پنج درصدی اختلالات شنوایی در حد متوسط در جوامع بشری در ادامه مصرف دارو و ابتلا به برخی عفونت ها در دوران بارداری را در بروز ناشنوایی موثر برشمرد و افزود: از این رو حتی ساده ترین داروها در دوران بارداری منع مصرف دارد. دکتر شیرازی علل ناشنوایی زیر پنج سال را غالبا ارثی و مادرزادی دانست و افزود: شناسایی زودهنگام اختلالات شنوایی برای درمان مناسب تا حداکثر سن 6 ماهگی از اهمیت فراوانی برخوردار است. به نحوی که در بسیاری از جوامع با استفاده از شیوه های متعدد افراد پرخطر را غربالگری می کنند. این عضو هیات علمی دانشگاه، در تشریح علل ناشنوایی با اشاره به این که گاهی ناشنوایی علامتی از یک سندرم به شمار می رود، گفت: به عنوان مثال ناشنوایی به همراه اختلالات اسکلتی صورت و بدن، مشکلات کلیوی، عصبی، چشم و غدد و به ویژه تیرویید دیده می شود. وی، بروز عفونت هایی چون سرخجه، توکسوپلاسموز، مصرف برخی آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد صرع و قلبی را در بروز ناشنوایی مادرزادی موثر برشمرد و یادآور شد: ناشنوایی ناشی از عوارض زایمان های سختی که طی آن اکسیژن رسانی به نوزاد دچار اختلال می شود، زردی های شدید منجر به تخریب شنوایی و عفونت های دوران شیرخوارگی نظیر مننژیت، سرخک، سرخجه است. دکتر شیرازی، با بیان این که ناشنوایی پس از پنج سالگی متفاوت از دوران بزرگسالی نیست، افزود: برخی بیماری های ارثی در سنین بلوغ تظاهر می یابند به عنوان مثال بیماری ارثی اتواسکلروز (سخت شدن استخوانچه های داخلی گوش) با شیوع بیشتر در بانوان و در هنگام بلوغ است. این جراح و متخصص گوش، حلق و بینی محیط های کاری پر سر و صدا چون فرودگاه، محیط های صنعتی و دریافت امواج صوتی بیش از حد مجاز (بیش از 85 دسی بل) را در بروز پدیده ناشنوایی موثر دانست و یادآور شد: با افزایش سن و فرسودگی، فرسایش سلول، اعصاب شنوایی فرد به پیرگوشی هم مبتلا می شود. به گفته وی، استفاده نوجوانان از هدفون های با فرکانس بالا در بروز اختلالات شنوایی موثر است. دکتر شیرازی، در پایان با اشاره به بروز حالتی چون اوتیت سروزی یادآور شد: در این وضعیت ماده سختی در پشت پرده گوش بدون درد ایجاد می شود که باعث کاهش نامحسوس شنوایی در کودک می شود.

:: بازدید از این مطلب : 129
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 1 مرداد 1396 | نظرات ()
نوشته شده توسط : حكيمه رزمي
بیماری زردی که با علایمی همچون زرد شدن پوست و چشم همراه است، به دلیل تجمع رنگدانه زرد صفراوی (بیلی روبین) در خون بروز می کند. بیلی روبین، ماده ای دفعی است که در اثر تجزیه گلبول های قرمز در کبد تولید می شود و از طریق مدفوع دفع می شود. زردی نوزادان بیماری غیرعفونی است و واگیر ندارد. این زردی با زردی بزرگسالان که به علت هپاتیت (التهاب کبد)، انسداد یا ناهنجاری در مجاری صفراوی و برخی انواع کم خونی به وجود می آید، متفاوت است. تاثیر زردی کودک بر شنوایی او تاثیر زردی نوزاد,بیماری زردی,بیماری زردی در نوزادان,بیماری های کودکان ,بیماری نوزاد ,بیماری کودک تغییر رنگ پوست اغلب با تیره شدن ادرار همراه است. این پدیده به این علت اتفاق می افتد که رنگدانه انباشته شده در خون به داخل ادرار سرریز می کند. همچنین ممکن است همراه این علائم ، مدفوع نیز کمرنگ شود. زردی در یک سوم نوزادان در طی هفته اول بعد از تولد دیده می شود. این زردی ،" زردی فیزیولوژیک " نام دارد. تقریبا در تمام این نوزادان هیچ بیماری زمینه ای وجود ندارد و علت بروز آن تنها این است که کبد و دستگاه گوارش کودک در حال تطابق یافتن با زندگی خارج رحمی است. زردی فیزیولوژیک در نوزادانی که شیرمادر می خورند بیشتر دیده می شود. زردی به دنبال رسوب ماده رنگین بیلی روبین در زیر پوست به وجود می آید. زیرا کبد نوزادان فعال نیست و بعد از تولد به مرور زمان فعال می شود به همین دلیل نوزادان در هفته اول زردی بیشتری دارند و وقتی کبدشان فعال شد، دیگر این ماده رنگی در زیر پوست رسوب نخواهد کرد. این زردی تنها در پوست نیست، بلکه در قسمت های دیگر بدن از جمله چشم، روده، قلب، ریه، استخوان، عضله و مغز هم دیده می شود که برای ما تنها زردی پوست قابل مشاهده است. اولین جایی که زردی در آن دیده می شود چشم ها هستند. پس از بهبودی هم آخرین جایی که از زردی پاک می شود چشم ها هستند. علائم زرد شدن پوست و سفیدی چشم ها، ادرار قهوه ای تیره ، مدفوع کمرنگ ، تهوع و کاهش اشتها. مهم ترین عضوی که در اثر زردی آسیب می بیند مغز است. این بیماری در صورت درمان نشدن، باعث تخریب عصب شنوایی نوزاد می شود نخستین اقداماتی که شما می توانید انجام دهید: 1- در صورت زرد شدن پوست کودک ، او را نزد پزشک متخصص ببرید. 2- در صورتی که کودک بدحال و بی اشتهاست، جهت جلوگیری از کم آب شدن بدن به وی مقادیر زیادی مایعات بدهید (کودکان بالاتر از 6 ماه). 3- بهداشت را در مورد کودک کاملا رعایت کنید، زیرا ممکن است کودک شما مبتلا به هپاتیت باشد که مسری است. 4- در صورت وجود زردی در کودک هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کنید. کودک مبتلا به زردی باید حتما توسط پزشک بررسی شود؛ زیرا مقادیر بالای "بیلی روبین" (ماده ای دفعی است که در اثر تجزیه گلبول های قرمز در کبد تولید می شود و از طریق مدفوع دفع می شود) در خون می تواند به اندام های داخلی آسیب برساند. همچنین هر نوع بیماری زمینه ای باید تشخیص داده شود. 5- زردی ممکن است با تب، بی حالی، نخوردن شیر، گریه و تشنج همراه باشد و در نهایت نوزاد به کما رود که اگر درمان انجام نشود نوزاد فوت خواهد کرد. تاثیر زردی نوزاد,بیماری زردی,بیماری زردی در نوزادان,بیماری های کودکان ,بیماری نوزاد ,بیماری کودک دکتر احمد شاه فرهت، متخصص اطفال و فوق تخصص نوزادان می گوید: 60 درصد نوزادان رسیده و 80 درصد نوزادان نارس ممکن است زردی داشته باشند، یعنی در واقع از هر 5 نوزادی که به دنیا می آید ، 3 تا 4 نوزاد زردی دارند. از این تعدا، حدود 95 درصد، زردی طبیعی دارند و به مرور زمان خوب می شوند، اما 5 درصد زردی غیرطبیعی و خطرناک دارند و پزشکان با تشخیص و درمان به موقع باید به این نوزادان کمک کنند و در صورتی که درمان سریع و مناسب انجام نشود، مشکلات و عوارض مادام العمری را به همراه دارد و حتی بعضی مواقع به مرگ نوزاد می انجامد. مهم ترین عضوی که آسیب می بیند مغز است که اگر زردی به موقع درمان نشود، مغز نوزاد دچار عوارض شدیدی خواهد شد. این بیماری در صورت درمان نشدن، باعث تخریب عصب شنوایی نوزاد می شود. از جمله عوارض دیگر، تشنج و اختلالات حرکتی است، یعنی کودک حرکت های ناموزون انجام می دهد و در راه رفتن تعادل ندارد و دچار فلج می شود و یا ضریب هوشی پایینی دارد که مجبور می شویم او را در ردیف معلولان ذهنی قرار دهیم. بنابراین خطرناک ترین تاثیر زردی بر مغز و عصب شنوایی است. پیشگیری 1- بهترین روش پیشگیری از زردی این است که مادران قبل از بارداری، گروه خونی و RH خونشان را بدانند. در صورتی که RH خون مادر منفی و RH کودک مثبت باشد، احتمال زردی نوزاد بیشتر است. در این موارد تزریق آمپول «روگام» توصیه می شود که بعضی از متخصصان در 2 نوبت (سه ماه سوم حاملگی و بعد از تولد) آن را تزریق می کنند. بعضی معتقدند بعد از تولد نوزاد و به فاصله 72 ساعت باید این آمپول تزریق شود تا فرزند بعدی دچار بیماری نشود. 2- از دیگر راه های پیشگیری از زردی نوزادان درمان عفونت های مادر است. از طرفی پزشک متخصص زنان و زایمان نقش مهمی در پیشگیری از ابتلای نوزاد به زردی دارد. او با جلوگیری از زایمان های سخت می تواند به سلامت مادر و نوزاد کمک زیادی کند، زیرا در مواردی که کبودی و خون ریزی زیر پوست هنگام زایمان ایجاد شود، نوزاد در معرض خطر ابتلا به زردی قرار می گیرد. 3- از موارد دیگر، لزوم تغذیه نوزاد با شیر مادر است که در پیشگیری و درمان زردی نوزادان نقش بسیار مهمی دارد. درمان اگر نوزادی زردی داشت، باید ابتدا با پزشک مشورت نمود و سپس از روش های درمانی پیشنهادی استفاده کرد. یکی از روش ها فتوتراپی (نوردرمانی) است و در موارد شدید نیز گاهی نیاز به تعویض خون نوزاد وجود دارد. در برخی مواقع متخصص، توصیه به مصرف دارو می کند. در مدتی که نوزاد زرد است بهتر است شیردهی زود به زود و با فواصل زمانی کمتر صورت گیرد. توجه کنید که دادن آب و آب قند باعث بدتر شدن زردی خواهد شد. و در آخر ... با وجود پیشرفت های علم پزشکی در سال های اخیر، افزایش بیلی روبین و تأثیرات آن بر دستگاه های مختلف حسی و حرکتی، هنوز هم از معضلات عمده در حوزه سلامت نوزادان به شمار می آید. با توجه به این که یکی از مهم ترین تأثیرات زردی، بر شنوایی است، انجام آزمایش های لازم ضروری است. برای شناسایی کودکان با این اختلال به ویژه در برنامه های غربالگری شنوایی، لازم است وضعیت شنوایی حداقل با دو آزمایش OAE و ABR مورد بررسی قرار گیرد.

:: بازدید از این مطلب : 128
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 12 تير 1396 | نظرات ()
نوشته شده توسط : حكيمه رزمي
رابطه امن والد ـ فرزندی یک عشق بی‌قید و شرط برای مراقبت و نگهداری است. در رابطه عاطفی سالم با کودک، شما پیوندی عمیق و مثبت با کودک ایجاد می‌کنید. والدینی که واقعا فرزندشان را دوست دارند اشتباه کودک را با ارائه یک الگوی رفتاری درست اصلاح می‌کنند. آنها کودک را بخاطر اشتباه، تحقیر نمی‌کنند و او را نادیده نمی‌گیرند. پیام آنها به فرزندشان این است: «رفتارت را نمی‌پسندم اما همچنان دوستت دارم».‏ آیا تا به حال کودکتان را مورد تحقیر و تمسخر قرار داده‌اید؟ آیا می‌دانید آسیب‌های روانی آزارهای عاطفی و کلامی همواره با فرزندتان باقی خواهند ماند؟ مشکل والدینی که کودکانشان را با غرولند زیاد، تحقیر کلامی، فحاشی و کوچک‌کردن نام و هویت او مورد آزار قرار می‌دهند این است که آنها اصلا متوجه عوارض و عواقب آنچه می‌گویند نیستند.‏ آزارهای کلامی بیش از هر چیز هویت و اعتماد به نفس کودک را ویران می‌کند. پس از یک دوره طولانی قرار گرفتن در معرض خشونت‌‌های کلامی کودک توانایی برقراری ارتباط سالم با دیگران را از دست می‌دهد.او دچار بی‌اعتمادی می‌شود و در توسعه مهارت‌های اجتماعی و تحصیلی ضعیف می‌شود. آزارهای کلامی و عاطفی به اندازه خشونت‌های فیزیکی و بی‌توجهی به تغذیه سالم کودک را در معرض خطر قرار می‌دهد.‏ چگونه کودک در معرض آزارهای کلامی قرار می‌گیرد؟ شما ممکن است کودک را با چنین رفتارهایی مورد آزار و خشونت کلامی قرار بدهید‎:‎ ـ کودک را تحقیر کنید و اسامی و عناوین تحقیرکننده‌ای را به او نسبت بدهید؛ مثلاً کودک را احمق، بی‌عرضه، زشت، لاغرمردنی یا چاق بنامید.‏ ـ پشت‌سر کودک بدگویی کنید؛ مثلا به والد دیگرش از رفتارهای او با لحن و کلام آزاردهنده انتقاد کنید؛ در حالی‌که او صدای شما را می‌شنود.‏ ـ وجود و هویت او را با نفرین یا آرزوهای بد زیر سوال ببرید. مثلاً بگویید «کاش اصلا تو را به دنیا نمی‌آوردم» یا «باید بچه دیگران می‌شدی»؛ چنین گفته‌هایی در کودک این احساس را ایجاد می‌کند که کسی او را نمی‌خواهد.‏ ـ تهدید به کتک‌زدن یکی از بدترین روش‌های خشونت و آزار کلامی است. گفتن جمله‌های تهدیدآمیزی مثل «الان حسابت را می‌رسم» یا «صبر کن پدرت بیاید» و قرار دادن کودک در موقعیت ناامنی و ترس خشونت‌آمیز است.‏ ـ ایجاد احساس گناه و متهم کردن کودک با گفتن جمله‌هایی مثل «اگر تو را نداشتم زندگی‌ام بهتر بود» و یا «وجود تو دردسر است» یا «اگر بهتر رفتار می‌کردی خواهرت را هم دچار مشکل نمی‌کردی» همگی تهدیدآمیز و نشانه آزارهای کلامی هستند.‏ ـ متلک انداختن به کودک با گفتن جمله‌ای مثل «چقدر باعرضه‌ای» در موقعیتی که کودک نتوانسته کاری را به درستی انجام بدهد یا کودک را باهوش خطاب کردن وقتی او نمره‌های خوبی نگرفته خشونت کلامی به حساب می‌آید. کودک به راحتی معنای ضمنی حرف شما را می‌فهمد.‏ ـ والدینی که به یکدیگر به راحتی توهین، تحقیر و فحاشی می‌کنند در واقع کودک را نیز مورد خشونت کلامی خود قرار می‌دهند. در یک مطالعه در دانشگاه مریلند مشخص شده است کودکانی که شاهد خشونت‌های کلامی والدین خود نسبت به یکدیگر هستند بیشتر دچار افسردگی، اضطراب و مشکلات شخصیتی می‌شوند.‏ کودکی که در معرض خشونت کلامی است را شناسایی کنید آزارهای کلامی به سرعت اثر خود را در رفتار کودک نمایان می‌کنند. کودکی که در معرض این نوع خشونت است معمولا تصویر اشتباهی از خودش دارد. او همه آنچه از والدینش می‌شنود را تکرار می‌کند. مثلاً خودش را احمق، بی‌عرضه خطاب می‌کند و یا می‌گوید «کسی دوستم ندارد». کودکی که دچار افسردگی، پریشان‌حالی و ناامیدی است نیز در واقع تصویر اشتباهی ازخودش دارد. ‏همچنین او خود را در معرض آسیب‌های فیزیکی خود خواسته قرار می‌دهد. او ممکن است به خودش صدمه بزند و یا رفتارهای پرخطری نشان بدهد تا بار تحقیر و فشار عصبی را کم کند.‏ کودکانی که در معرض خشونت‌های کلامی قرار می‌گیرند معمولاً رفتارهایی ضد اجتماع دارند. این کودکان بیشتر پرخاشگری می‌کنند، دیگران را آزار می‌دهند و بدرفتاری‌های بیشتری نسبت به کودکان در سن و سال خود دارند. علاوه براین آنها در رشد و توسعه مهارت‌ها تاخیر دارند. این کودکان در مهارت‌های فردی، تحصیلی، اجتماعی و رفتاری بسیار ضعیف عمل می‌کنند و همگام با گروه سنی خود پیش نمی‌روند. آنها معمولاً خشم ناشی از تحقیر را با رفتارهای عصبی، شب‌ادراری، کابوس‌های شبانه و مقابله به مثل نشان‎ ‎می‌دهند.‏ تاثیر ماندگار خشونت کلامی فراموش نکنید که خشونت‌های کلامی شما هرگز فراموش نمی‌شوند. صدای شما برای همیشه باقی می‌ماند. یک لحظه چیزی را می‌گویید و به نظرتان می‌آید که تمام شده است اما واقعاَ اینطور نیست. آنچه که می‌گویید می‌تواند تبدیل به اندوهی ناتمام شود. کودک شما با کلام‌های تحقیر‌آمیز دچار کمبود اعتماد به نفس، ترس و اضطراب، افسردگی، احساس بی‌کفایتی و ناامیدی می‌شود.‏ پیش می‌آید که والدی از فرزندش عصبانی بشود و حرفی بزند که نباید. اما اگر شما نسبت به چیزی که به فرزندتان در موقع خشم گفته‌اید احساس پشیمانی نمی‌کنید، آن را عادی می‌دانید و فحاشی کردن و کوچک شمردن او برایتان آسان است باید متوجه رفتارتان و آسیب‌های روانی کاری که می‌کنید باشید. اگر نمی‌توانید خشم‌تان را کنترل کنید. بهتر است با رفتار درمانی و استفاده از روش‌های کنترل خشم خود را اصلاح کنید.‏بهتر است بفهمید که چه چیزی باعث می‌شود فرزند کوچک خود را در معرض این نوع آزار قرار بدهید. آیا فکر می‌کنید آزار کلامی یک شیوه موثر تربیتی است؟ آیا اینیک راه برای تخلیه فشارهای عصبی خودتان است؟ آیا دچار استرس هستید؟ آیا نمی‌توانید احساسات قوی و شدید خود را کنترل کنید؟ آیا خودتان در معرض خشونت کلامی قرارگرفته‌اید؟دلیل مشکلات خود را بفهمید و به فکر راه حلی برای آن باشید. به احتمال زیاد شما نیاز به یک رفتار درمان یا روان‌شناس و روانپزشک خواهید داشت. این بسیار ارزشمند است که این مشکل را در خودتان بپذیرید و بخاطر خود و فرزندتان قدمی برای اصلاح آن بردارید. زندگی آینده فرزندتان چیزی است که شما می‌سازید. او را دچار اندوه ناتمام نکنید.‏

:: بازدید از این مطلب : 125
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 31 خرداد 1396 | نظرات ()
نوشته شده توسط : حكيمه رزمي
والدين و افراد خانواده ، معمولاً جزء اولين كساني هستند كه نسبت به مشكل شنوایي كودك مشكوك مي شوند . اگر كودك يك يا چند مورد از نشانه هاي زير را داشته باشد احتمالاً دچار مشكل شنوائي است و در اينصورت حتماً بايستي به پزشك مراجعه كرد . لازم است بدانيم در صورتي كه كم شنوائي كودك خفيف باشد اين نشانه ها نيز كمتر خود را نشان مي دهند و بنابراين ممكن است كه شما دير متوجه آن شويد . نشانه ها · رشد گفتار كودك كافي و متناسب با سن نباشد · توانايي تشخيص گفتار به موقع و متناسب با سن نباشد . · نسبت به صداهاي بلند مثل بسته شدن درب اتاق و صداي كف زدن يا سوت بلند واكنش نشان ندهد . · خيلي به تلويزيون نزديك بنشيند و يا گوش خود را به بلندگوي تلويزيون بچسباند . · كودك نتواند صدا را مكان يابي كند (جهت و محل صدا را تشخيص ندهد ) . · كودك به صداهايي كه از اتاق ديگري مي آيد و شما آنها را متوجه ميشويد پاسخ ندهد . · نسبت به صداي زنگ درب خانه و يا صداي زنگ تلفن بي توجه باشد . · مرتب دچار عفونت گوش يا سينوزيت و يا گلو درد چركي شود . · مشكلات ساختماني سرو گردن مثل شكاف كام داشته باشد . تشخيص وجود كم شنوائي در نوزادان مشكل تر است ، اما هر چه اين آسيب زودتر شناسايي شود ، نوزادشانس بيشتري براي يادگيري مهارتهاي اجتماعي ، ارتباطي و آموزشي خواهد داشت . بررسي وضعيت شنوائي نوزاد و تشخيص زود هنگام كم شنوائي ، با استفاده از آزمايش هاي ساده شنوايي قابل انجام است و كودك از همان سنين پايين مي تواند مورد توانبخشي شنوایي قرارگيرد .

:: بازدید از این مطلب : 137
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 28 ارديبهشت 1396 | نظرات ()